Λαθος οπτικη

Εξω βρεχει,νερο που η φυση αποζητα
αλλα ο κοσμος μας τοσο ξενος εγινε
που ο διπλανος του τι θελει δε κοιτα..

Η μουνταμαρα κ η μαυριλα
κ του κοσμου η σαπιλα
καθε τι ομορφο σκεπαζει
κ το ασχημο συνεχιζει εμας να εξουσιαζει
αφηνοντας τη μιζερια στην επιφανεια
κ το ψεμα
στη μαχη με την αληθεια νικητη να βγαζει

Ανθρωποι πανε κ ερχονται
κορμια που απλα προχωρουν
ξεχνωντας οτι πιο ομορφο
στη ζωη ν αποζητουν

Η αγαπη καπου χαθηκε
σαν τον ηλιο πισω απο τα συννεφα
κ το χαμογελο κ αυτο μαζι
απο τα προσωπα εξαφανιστηκε
ανευρη,ακεφη,χωρις νοημα
να κανει τη δικια μας τη ζωη