Ολοι έχουν δικαίωμα στην αγάπη,το κρίμα κ τ ανάθεμα ομως είναι
οτι μπορεί ονειρικά όλοι να τ αποζητούν, στην πράξη όμως φοβούνται..
Μα τι είναι ο φόβος?
Είναι η ψυχοσωματική αντίδραση στο άγνωστο και συναμα η ανικανότητα να δεκτείς το καινούριο,αυτό που ίσως να γεμίσει το πρόσωπό σου με χαμόγελο,την καρδιά σου να χτυπάει πιο γρήγορα και μια ευφορία να διαπερνά το κορμί σου..
Δυσκολεύεται ο κόσμος ν αγαπήσει όχι γιατί δεν το μπορεί αλλά γιατί δε το θέλει..
Καλόμαθε σε μια ήρεμη ζωή, ενώ η αγάπη θέλει προσπάθεια.Η τεμπελιά είναι κάτι που ξεκουράζει τον κόσμο,αλλά με την τεμπελιά δε μπορείς ν απογειώσεις τις διανθρώπινες σχέσεις..
Προσωρινή ευχαρίστηση μπορεί να σου δώσει ενα καλομαγειρεμενο γεύμα,μία νίκη της ομαδας σου,ενα τζογαδόρικο παιχνίδι που θα οδηγήσει σε εκκριση αδρεναλίνης η και οτιδήποτε άλλο,ανάλογα την προσωπικότητα του καθενός..
Το να ζήσεις μια αγάπη ,μια διαρκή προσπάθεια που ανεξέλεγκτα κ πηγαία κάνεις για να βλέπεις τον ανθρωπό σου να χαμογελάει,δεν είναι ουτε εύκολο ούτε απλό αλλά αξίζει τον κόπο ..Αξίζει μια φευγαλέα στιγμή ενα κρυμένο νεύμα για να καταλάβεις τι τελικά είναι αυτό που θα σου προσφέρει την απόλυτη ευχαρίστηση..
Τίποτες δεν είναι εύκολο,αλλά όταν φθάνεις μ ενα απλό άγγιγμα των χεριών ,να ξυπνούν όλες σου οι αισθήσεις,τότε πολύ απλά συνεχίζεις να προσφέρεις χτυποκάρδια στον εαυτό σου..Συνεχίζεις να του δίνεις την ευκαιρία να χαμογελάει η και ακόμη να χαζογελάει..Δεν φθάνει όμως η συμβατική ζωή ούτε το γεμάτο ανοιγοκλείσιμο της ημέρας για να σε κάνει ήρεμο,χαρούμενο,χαμογελαστό..Ενα άγγιγμα είναι αρκετό.Δεν είναι δύσκολο να το προσφέρεις στον εαυτό σου,το δύσκολο είναι να τ αποφασίσεις κ κατά συνέπεια να το προσπαθήσεις..
Δικαιολογίες μπορείς να βρεις πολλές αλλά η δικαιολογία δεν είναι τίποτα περισσότερο από εναν εύσχημο τρόπο να δείξεις την μη θέληση η και την ανικανότητα..
Θ αναρωτηθεί κάποιος τι είναι η αγάπη,αυτή που τόσοι μουσικοί έχουν τραγουδήσει,τόσοι ζωγράφοι έχουν χρωματίσει πανω στο χαρτί..
Κ γιατί όλοι αυτοί ν αναλώνονται σε μια μαχη μοναχική με το χαρτί,τον καμβά η οτιδήποτε άλλο..
Η απάντηση πάντα είναι δίπλα μας..Η γιαγιά μου έλεγε,δεν είναι μακριά το σκοτάδι,κλείσε τα μάτια θα το δεις,έτσι και οι απαντήσεις σε όλους μας δεν είναι πιο μακρια απο ενα κλείσιμο των ματιών κ ένα μαγικό ταξιδι στο όνειρο,που δεν είναι όνειρο γιατί πολύ απλά ολο αυτο μπορεί να πραγματωθεί..
Κορίτσι μου το να φοβάσαι δεν είναι μεμπτό,το να φυγομαχείς όμως?????
